Ενημέρωση από τη Σύγκλητο

Τις τελευταίες εβδομάδες η Σύγκλητος του Παντείου κλήθηκε να αντιμετωπίσει πολλά ζητήματα και προχώρησε σε συνεχείς συνεδριάσεις. Όπως κάνουμε συνήθως, το Manifesto ενημερώνει και τώρα τα μέλη του Συλλόγου Μεταπτυχιακών Φοιτητών Παντείου για τα όσα συζητήθηκαν και αποφασίστηκαν στην Σύγκλητο.  Πριν προχωρήσουμε στην ενημέρωση θέλουμε να σημειώσουμε δύο πράγματα. Πρώτον, πως ο θεσμός της Συγκλήτου προσφέρει τη δυνατότητα δημοκρατικής διαβούλευσης μεταξύ των εκπροσώπων όλων των φορέων του Πανεπιστημίου, παρά τα όσα προβλήματα μπορεί να έχει, όπως άλλωστε και οποιοσδήποτε θεσμός. Δεν υπάρχει κανένας άλλος θεσμός στο ελληνικό κράτος που να χαρακτηρίζεται από μία τέτοια λειτουργία. Και αυτό προσφέρει μία ιδιαίτερη δυναμική και νομιμοποίηση των αποφάσεων για τον τρόπο λειτουργίας του Πανεπιστημίου, αλλά και δείχνει το λόγο για τον οποίο οι κυβερνητικές μεταρρυθμίσεις στοχεύουν στην κατάργησή της. Δεύτερον, πως ενώ ο Σύλλογος μας τυπικά εκπροσωπείται από δύο μέλη του (Manifesto - ΔΑΠ), βάσει του αποτελέσματος των περσινών μας εκλογών, στις συνεδριάσεις δεν ισχύει κάτι τέτοιο, αφού ο εκπρόσωπος της ΔΑΠ είναι διαρκώς απών.

·         Απολύσεις διοικητικού προσωπικού

Το βασικό ζήτημα που κλήθηκε το προηγούμενο διάστημα η Σύγκλητος ήταν η περίπτωση της απόλυσης 14 διοικητικών υπαλλήλων, στο πλαίσιο της εφαρμογής του νέου μνημονίου. Οι 14 αυτοί υπάλληλοι, ήταν δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και είχαν διοριστεί χωρίς ΑΣΕΠ (στοιχεία που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να «νομιμοποιήσει» τις απολύσεις τους, αν και κάποιοι διορίστηκαν χωρίς ΑΣΕΠ διότι αυτός δεν υπήρχε καν τότε!), ενώ καλύπτουν πάγιες ανάγκες του Παντείου (πχ Κέντρο Εξυπηρέτησης Φοιτητών, Γραμματείες Τμημάτων κλπ). Αντίστοιχο πρόβλημα αντιμετωπίζουν άλλες 3 Πανεπιστήμια.

Οι διοικητικοί υπάλληλοι προχώρησαν σε κατάληψη των υπηρεσιών, προκειμένου να αποσοβήσουν τις απολύσεις. Η κίνηση τους αυτή ήταν απολύτως δικαιολογημένη, αφού, όπως και οι ίδιοι επεσήμαναν, το πανεπιστήμιο έτσι κι αλλιώς δεν θα μπορεί να λειτουργήσει αν συνεχιστούν οι απολύσεις. Αξίζει να σημειώσουμε πως σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα οι διοικητικοί υπάλληλοι έκαναν παραχωρήσεις, όπως η διευκόλυνση της διεξαγωγής των ορκωμοσιών για τη λήψη πτυχίου.

Σε προηγούμενες συνεδριάσεις της Συγκλήτου συζητήθηκαν τρόποι αντίδρασης, από παραστάσεις διαμαρτυρίας στο υπουργείο μέχρι αναστολή της λειτουργίας του ιδρύματος. Προτάχθηκε η επιλογή του συντονισμού με τα υπόλοιπα ιδρύματα μέσω της Συνόδου των Πρυτάνεων. Κάτι τέτοιο δεν κατέστη εφικτό και το θέμα εξετάστηκε σε νέα συνεδρίαση. Στο μεταξύ, οι νομικές υπηρεσίες του Παντείου απέδειξαν πως οι εν λόγω υπάλληλοι του Παντείου για μια σειρά από λόγους δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις που έθετε ο νόμος για την απόλυσή τους (να είναι πάνω από 10, να συνιστούν το 10% των υπαλλήλων της υπηρεσίας και το 25% του ιδρύματος). Στη συνεδρίαση της Συγκλήτου της Πέμπτης 6/12 αποφασίστηκε να σταλεί επί τόπου η σχετική στο υπουργείο, το οποίο και είναι υποχρεωμένο να απαντήσεις εντός 24 ωρών. Για τις επόμενες ημέρες, η Σύγκλητος παραμένει σε διαρκή συνεδρίαση για την αντιμετώπιση του ζητήματος.

Στο πλαίσιο της συζήτησης επισημάνθηκε πως στο Πάντειο υπάρχουν 70 οργανικά κενά στις θέσεις των υπαλλήλων, το ίδρυμα δεν έχει λογιστή και γιατρό και έχει ελλιπή νομική υπηρεσία.

Ως Manifesto επιμείναμε στο  να μείνει ανοιχτή η προοπτική της αναστολής της λειτουργίας του Παντείου με απόφαση της Συγκλήτου, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την αδυναμία της περαιτέρω λειτουργίας του με τη συνεχιζόμενη μείωση ανθρώπινου δυναμικού και οικονομικών πόρων. Ήδη, για την επόμενη χρονιά σχεδιάζεται η μείωση του προϋπολογισμού των ΑΕΙ κατά 20%! Επίσης, κατόπιν πρωτοβουλίας μας το Δ.Σ. του Συλλόγου Μεταπτυχιακών Φοιτητών Παντείου εξέδωσε ψήφισμα στήριξης του αγώνα των διοικητικών υπαλλήλων, με ψήφο των Manifesto, ΠΑΣΠ και ΑΣΜΕΤ.

Οι διοικητικοί υπάλληλοι καθόρισαν τη στάση τους με τη Γενική τους Συνέλευση.

·         Συγχωνεύσεις – καταργήσεις τμημάτων

Ψηλά στην ατζέντα του υπουργείου βρίσκεται το περίφημο σχέδιο «Αθηνά», για την συγχώνευση και κατάργηση τμημάτων. Προφανώς, το μόνο κριτήριο του υπουργείο είναι η εξοικονόμηση πόρων (πιθανότατα και μέσω απολύσεων) και όχι η επιστημονική επάρκεια των τμημάτων. Ο υπουργός ζήτησε, κατά παράβαση των διαδικασιών και των προθεσμιών που έθετε ο ίδιος του ο νόμος, από τα πανεπιστήμια να παρουσιάσουν άμεσα τις προτάσεις τους για τη διάρθρωση τους. Η Σύγκλητος του Παντείου δεν έστειλε πρόταση για το ζήτημα της συγχώνευσης, θεωρώντας πως δεν μπορεί να δεχτεί κάποια τέτοια εξέλιξη για τα τμήματά της.

Για το ζήτημα της ίδρυσης σχολών, στις οποίες θα ανήκουν, ως αυτόνομα όμως, τα ήδη υπάρχοντα τμήματα, προτάθηκε προς το υπουργείο η εξής διάρθρωση:

Σχολή Κοινωνικών Επιστημών: Κοινωνιολογία, Κοινωνική Ανθρωπολογία, Ψυχολογία

Σχολή Πολιτικών Επιστημών: Πολιτική Επιστήμη και Ιστορία, Κοινωνική Πολιτική

Σχολή Διεθνών Σπουδών, Επικοινωνίας και Μέσων: ΔΕΣ (Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών), ΕΜΠΟ (Επικοινωνίας, Μέσω και Πολιτισμού)

Σχολή Οικονομικών Σπουδών: ΤΟΠΑ (Οικονομική κ Περιφερειακή Ανάπτυξη), ΔΔ (Δημόσια Διοίκηση)

·         Άλλα θέματα

-          Μας γνωστοποιήθηκε πως στις προθέσεις του υπουργείου είναι η μείωση κατά 30.000 των εισαγόμενων φοιτητών κατά την επόμενη χρονιά. Ως Manifesto επισημάναμε πως αυτή η ρύθμιση κάνει ακόμη πιο ταξικό το εκπαιδευτικό σύστημα, πρέπει να απορριφθεί από τα πανεπιστήμια και να προταθεί από τα ιδρύματα ένα σύστημα ελεύθερης πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, στο πλαίσιο του οποίου και τα ίδια τα πανεπιστήμια θα μπορούν να ορίζουν τις προϋποθέσεις αποδοχής ενός φοιτητή, αλλά και οι ίδιοι οι φοιτητές θα έχουν την ευκαιρία να σπουδάσουν αυτό που πραγματικά θέλουν.

-          Η Σύγκλητος αποφάσισε τη ρευστοποίηση των αποθεματικών του Παντείου (χρήματα που έχουν μείνει στον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Έρευνας – ΕΛΚΕ και που «κουρεύτηκαν» από την κυβέρνηση μετά την υποχρεωτική μετατροπή τους σε ομόλογα, υπόθεση για την οποία έχει κατατεθεί μήνυση από όλα τα Πανεπιστήμια σε βάρος του τότε υπουργού οικονομικών), ώστε να αποφευχθεί η μείωσή τους με νέο «κούρεμα», να καλυφθούν οι παλιότερες υποχρεώσεις του ως και το 2011 και να μειωθούν οι πιθανότητες να κινδυνεύσει  η σίτιση και η στέγαση των φοιτητών.